
Λάζαρος Βαρυτιμιάδης
Γαστρεντερολόγος MD, MSc, FEBGH – Επεμβατικός Ενδοσκόπος Μετεκεπαιδευθείς στην επεμβατική ενδοσκόπηση στο Queen Alexandra Hospital, Ηνωμένο Βασίλειο, Αναπληρωτής Διευθυντής Γαστρεντερολογικής Κλινικής Νοσοκομείου Μητέρα Με εμπειρία & εξειδίκευση στη διαχείριση ασθενειών του γαστρεντερικού σωλήνα & του ήπατος.
Το καλοκαίρι έχει φτάσει και μαζί με αυτό η διάθεση αλλάζει όπως και οι διατροφικές συνήθειες μπορούν να αλλάξουν είτε είστε σε άδεια είτε εργάζεστε. Μέσα σε αυτές τις αλλαγές και με την άνοδο της θερμοκρασίας ο προβληματισμός για ένα δυσάρεστο θέμα αναδύεται. Πρόκειται για τις τροφικές δηλητηριάσεις που μπορούν να συμβούν συνηθέστερα το καλοκαίρι. Τίθεται ένα ερώτημα στο οποίο θα απαντήσουμε εδώ.
Τι μπορεί να προκαλέσει συνήθως μια τροφική δηλητηρίαση κατά τους καλοκαιρινούς μήνες;
Σύμφωνα με τον κύριο Βαρυτιμιάδη, γαστρεντερολόγο και ειδικό στον τομέα αυτό, πρόκειται για τις γνωστές λοιμώξεις οι οποίες προέρχονται από μολυσμένο νερό ή φαγητό καθώς και από συνδυασμό τους. Τα βακτήρια, τα παράσιτα και οι ιοί μπορούν να περιέχονται σε αυτά και είναι υπεύθυνα για τις λοιμώξεις που προέρχονται από τις τροφικές δηλητηριάσεις που προκαλούν.
Στο σημείο αυτό καθώς διαβάζετε το άρθρο και σκέφτεστε τα τρόφιμα τα οποία ίσως έχετε αγοράσει και βρίσκονται στην συντήρηση, μπορεί εύλογα να αναρωτηθείτε αν όλα αυτά μπορούν να προϋπάρχουν κατά την αγορά των τροφών ή να αναπτυχθούν κατά τις κακές συνθήκες φύλαξής τους. Υπάρχει απάντηση και εδώ σε ένα ερώτημα που απασχολεί αρκετά τους καταναλωτές.
Μπορούν να αναπτυχθούν:
• Όταν ένα φαγητό δεν είναι σωστά μαγειρεμένο
• Όταν ένα φαγητό δεν είναι καλά συντηρημένο
• Όταν ένα φαγητό μείνει για περίπου μια ώρα εκτεθειμένο στο τραπέζι
• Όταν ένα φαγητό έχει εκτεθεί σε μικρόβια πχ από κάποιον που νοσεί και δεν έχει πλύνει τα χέρια του.
Συμπερασματικά, ο χρόνος που πρέπει να διατηρούν οι καταναλωτές το φαγητό εκτός ψυγείου κατά το καλοκαίρι θα πρέπει να μειώνεται σημαντικά ως ένα μέτρο πρόληψης κατά των τροφικών δηλητηριάσεων. Μην ξεχνάτε ότι μόλις 60 λεπτά αρκούν για να αναπτυχθούν αυτά τα βακτήρια.
Στο σημείο αυτό είναι αναγκαίο να σας ενημερώσουμε ποια είναι τα συμπτώματα που μπορούν να μας προβληματίσουν ότι κάτι δεν πάει καλά επειδή έχουμε καταναλώσει τροφή ή νερό μολυσμένο και ίσως έχουμε μια τροφική δηλητηρίαση.
Ο ανθρώπινος οργανισμός έχει τους απαραίτητους μηχανισμούς που μπορούν να μας ειδοποιήσουν, με τα αντίστοιχα συμπτώματα, ότι κάτι δεν πάει καλά και έχει έρθει η στιγμή να αναζητήσουμε βοήθεια σε κάποιον γιατρό.
Τα κυρίαρχα συμπτώματα που έχουν οι τροφικές δηλητηριάσεις είναι:
• Ναυτία
• Έμετος
• Διαρροϊκές κενώσεις
• Αίσθηση αδυναμίας
Τα συμπτώματα αυτά μπορούν να παρουσιαστούν μεμονωμένα ή συνδυαστικά και φυσικά η παρουσία τους εξαρτάται πάντα από το μικρόβιο το οποίο έχει προκαλέσει τη λοίμωξη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ιδιαίτερα ανησυχητικοί παράγοντες είναι η χρονική διάρκεια αυτών των συμπτωμάτων. Συνηθέστερα αν αυτά τα συμπτώματα ξεπεράσουν τη διάρκεια τριών ημερών. Επίσης αν ο πυρετός που έχουμε ξεπερνάει τους 30°C καθώς και αν έχουμε βλεννοαιματηρές κενώσεις.
Υπάρχουν όμως και κάποια τρόφιμα τα οποία είναι συνήθεις ύποπτοι για τις τροφικές δηλητηριάσεις το καλοκαίρι. Σε αυτά περιλαμβάνονται το ψάρι, το κρέας και συγκεκριμένα το κοτόπουλο, τα λαχανικά και τα φρούτα.
Το κοτόπουλο συνήθως συνδέεται με την σαλμονέλα ωστόσο μπορεί να αποτελεί μια πηγή μόλυνσης των υπόλοιπων τροφών που βρίσκονται πάνω στο τραπέζι. Συγκεκριμένα όταν πρόκειται να μαγειρέψουμε ένα μολυσμένο κοτόπουλο, κατά την πλύση δημιουργείται διασπορά της μόλυνσης από το νερό που πέφτει πάνω στον πάγκο ή στα γειτονικά σκεύη. Επίσης μπορεί να συμβεί διασπορά και όταν κόβουμε το κοτόπουλο κατά την επεξεργασία του. Ομοίως και για τα υπόλοιπα κρέατα αλλά και για το ψάρι.
Ένας λόγος παραπάνω να θυμόμαστε τους καλούς κανόνες υγιεινής και να πλένουμε τα χέρια μας στα σημεία της κουζίνας που ακουμπάμε. Η επιμέλεια της καθαριότητας πρέπει να επεκταθεί στον πάγκο της κουζίνας αλλά και στα σκεύη που χρησιμοποιούμε. Η λέξη κλειδί εδώ είναι η διασπορά και η αποφυγή της.
Τέλος, τα φυλλώδη λαχανικά αλλά και τα φρούτα μπορούν να φέρουν μικρόβια ζωικής προέλευσης όπως για παράδειγμα περιττώματα ζώων τα οποία θα πρέπει να τα περιορίσουμε με το καλό πλύσιμό τους. Ο γενικός κανόνας εδώ είναι η καλή πλύση τους πριν φτάσουν στο τραπέζι μας, διότι πρόκειται για τροφές τις οποίες μπορούμε να καταναλώσουμε και ωμές.
Φυσικά δε θα μπορούσαν να απουσιάζουν από την λίστα με τα τρόφιμα που μπορούν να προκαλέσουν τροφικές δηλητηριάσεις κάποια ευαίσθητα τρόφιμα όπως τα γαλακτοκομικά και τα παγωτά που μπορούν να έχουν συντηρηθεί ανεπαρκώς.
Σε περίπτωση που έχετε συμπτώματα τροφικής δηλητηρίασης θα ήταν καλό να απευθυνθείτε σε κάποιον γιατρό και μέχρι να το κάνετε αυτό θα πρέπει να ξεκουράζεστε, να ενυδατώνεστε επαρκώς και να καταναλώνετε τρόφιμα εύπεπτα και χαμηλά σε λιπαρά τα οποία δε θα επιδεινώσουν την κατάστασή σας. Παρότι η φαρμακευτική οδός δεν είναι απαραίτητη, επικουρικά θα μπορούσατε να πάρετε κάποιους ηλεκτρολύτες.
Σε αυτό το άρθρο παρουσιάσαμε τα κύρια συμπτώματα που μπορούν να σας ταλαιπωρήσουν με μια τροφική δηλητηρίαση, τις συνηθέστερες τροφές που προκαλούν διασπορά μικροβίων ενώ απαντήσαμε στο αρχικό ερώτημα τι μπορεί να προκαλέσει συνήθως μια τροφική δηλητηρίαση κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Συμπερασματικά, ο γαστρεντερολόγος ή ένας ειδικός γιατρός είναι ένας απαραίτητος σύμμαχος στην αντιμετώπιση μιας τροφικής δηλητηρίασης.
Εάν ενδιαφέρεστε να κλείσετε ένα ραντεβού μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στα τηλέφωνα +30 2111172609 / +30 6938354821 ή να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας.
Διαβάστε περισσότερα άρθρα

Διαδερμική Γαστροστομία (PEG)
τοποθέτηση διαδερμικής γαστροστομίας (PEG) αποτελεί μία διαδικασία κατά την οποία δημιουργείται τεχνητή επικοινωνία ανάμεσα στο δέρμα και το στομάχι. Με τη διενέργεια μίας μικρής τομής στην πρόσθια πλευρά του κοιλιακού τοιχώματος, εφαρμόζεται ένας εύκαμπτος σωλήνας (καθετήρας) σίτισης στο στομάχι.

Ενδοσκοπική Κάψουλα VCE
Η ενδοσκοπική κάψουλα είναι η μοναδική μη επεμβατική μέθοδος απεικόνισης και διερεύνησης του λεπτού εντέρου.
Συγκαταλέγεται στις νεότερες απεικονιστικές τεχνικές, έχοντας λάβει έγκριση από τον F.D.A. τον Αύγουστο του 2001. Με τη χρήση της ενδοσκοπικής κάψουλας, έχει βελτιωθεί σημαντικά η δυνατότητα διάγνωσης παθήσεων του λεπτού εντέρου.

Kολονοσκόπηση
Η κολονοσκόπηση είναι μια διαγνωστική και θεραπευτική εξέταση η οποία επιτρέπει στον ιατρό σας να εξετάσει το εσωτερικό τμήμα του παχέος εντέρου (κόλον) και του τελικού ειλεού, δηλαδή του τελικού τμήματος του λεπτού εντέρου. Ο πιο πάνω έλεγχος γίνεται μέσω ενός εύκαμπτου λεπτού σωλήνα ο οποίος ονομάζεται κολονοσκόπιο και έχει πάχος μικρότερο από το δείκτη του χεριού σας.

Γαστροσκόπηση
Η γαστροσκόπηση αποτελεί μία ενδοσκοπική εξέταση με την οποία μπορούμε να ελέγξουμε το εσωτερικό τοίχωμα του οισοφάγου, του στομάχου και του δωδεκαδακτύλου.

ERCP
Η ERCP (Ενδοσκοπική Παλίνδρομη Χολαγγειοπαγκρεατογραφία) αποτελεί εξέταση που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση και αντιμετώπιση παθήσεων των χοληφόρων και του παγκρέατος. Πρόκειται για μια διαδικασία που διενεργείται με τη χρήση του ενδοσκοπίου και της ακτινοσκόπησης.
Τα χοληφόρα συνιστούν το αποχετευτικό σύστημα του ήπατος, μέσω του οποίου απεκκρίνεται η χολή στο δωδεκαδάκτυλο, σε μία περιοχή που ονομάζεται ‘φύμα του Vater’. Παράλληλα, ο παγκρεατικός πόρος παροχετεύει τις χειρουργικές επεμβάσεις που γίνονταν παλαιότερα για τα νοσήματα των χοληφόρων και του παγκρέατος.

Μέθοδος HALO
Περιεχόμενο Τύποι Ποσοστά επιτυχίας Επιπλοκές Γαστρεντερολόγος MD, MSc, FEBGH – Επεμβατικός Ενδοσκόπος Μετεκεπαιδευθείς στην επεμβατική ενδοσκόπηση στο Queen Alexandra Hospital, Ηνωμένο Βασίλειο, Επιμελητής Γαστρεντερολογικής Κλινικής Νοσοκομείου Μητέρα Με εμπειρία...

Καρκίνος του Παχέος Εντέρου
Τα φυσιολογικά ανθρώπινα κύτταρα μεγαλώνουν και πολλαπλασιάζονται ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού. Όταν τα κύτταρα γερνούν, πεθαίνουν και νέα κύτταρα παίρνουν τη θέση τους.
Αυτή η σειρά γεγονότων μερικές φορές αποδιοργανώνεται με αποτέλεσμα, να δημιουργούνται συνεχώς νέα κύτταρα που δεν χρειάζονται και δεν λειτουργούν σωστά ενώ κύτταρα που θα έπρεπε να πεθάνουν, δεν καταστρέφονται. Αυτά τα πλεονάζοντα και συνήθως μη λειτουργικά κύτταρα δημιουργούν μάζες – όγκους που αναπτύσσονται εις βάρος του οργανισμού που τους θρέφει.