
Λάζαρος Βαρυτιμιάδης
Γαστρεντερολόγος MD, MSc, FEBGH – Επεμβατικός Ενδοσκόπος Μετεκεπαιδευθείς στην επεμβατική ενδοσκόπηση στο Queen Alexandra Hospital, Ηνωμένο Βασίλειο, Επιμελητής Γαστρεντερολογικής Κλινικής Νοσοκομείου Μητέρα Με εμπειρία & εξειδίκευση στη διαχείριση ασθενειών του γαστρεντερικού σωλήνα & του ήπατος.
Η ενδοσκοπική υποβλεννογόνιος διατομή (ESD) αποτελεί την πιο σύγχρονη μέθοδο στην επεμβατική ενδοσκόπηση για την αντιμετώπιση πρώιμων κακοηθών βλαβών (στάδιο Τ1a, T1b1) του πεπτικού σωλήνα. Εφαρμόζεται δηλαδή σε περιπτώσεις όπου η βλάβη εντοπίζεται στον βλεννογόνο ή τα ανώτερα στρώματα του υποβλεννογόνιου χιτώνα στην περιοχή του οισοφάγου, του στομάχου και του παχέος εντέρου. Η ESD δεν αντικαθιστά τη ριζική ογκολογική χειρουργική θεραπεία. Η εφαρμογή της, όμως, θέτει τις βάσεις για την αντιμετώπιση πρώιμων βλαβών καρκινικής διήθησης εντός του υποβλεννογόνιου χιτώνα.
Με την ενδοσκοπική υποβλεννογόνιο διατομή (ESD), πραγματοποιείται αφαίρεση της κακοήθους βλάβης, απομακρύνοντας το βλεννογόνο και τον υποβλεννογόνιο χιτώνα, αφήνοντας, ωστόσο, άθικτο τον μυϊκό ιστό.
Πρόκειται για μια υψηλών απαιτήσεων μέθοδο, η οποία προϋποθέτει κατάλληλη εκπαίδευση και εμπειρία από τον γαστρεντερολόγο που τη διενεργεί. Παράλληλα, για την άριστη εκτέλεση της επέμβασης, απαιτείται η χρήση εξοπλισμού τελευταίας τεχνολογίας όπως η χρωμοενδοσκόπηση (narrow band imaging). Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η πλήρης απεικόνιση και γίνεται εμφανής ο διαχωρισμός (όρια) ανάμεσα στον υγιή και το νεοπλασματικό ιστό.
Πώς πραγματοποιείται η ενδοσκοπική υποβλεννογόνιος διατομή (ESD);
Η ενδοσκοπική υποβλεννογόνιος διατομή (ESD) πραγματοποιείται με τη βοήθεια ενός υψηλής ευκρίνειας ενδοσκοπίου που εισέρχεται από το στόμα ή το ορθό, ανάλογα με την εντόπιση της βλάβης. Ο ιατρός – χειρουργός χρησιμοποιεί ειδικά ηλεκτροχειρουργικά μαχαιρίδια μίας χρήσης καθώς και ειδικές λαβίδες αιμόστασης για τα αγγεία του υποβλεννογόνιου χιτώνα. Η ενδοσκοπική υποβλεννογόνιος διατομή (ESD) απαιτεί την ύπαρξη κατάλληλων ενδοσκοπίων που διαθέτουν τη δυνατότητα πλύσης με νερό σε περίπτωση αιμορραγίας, καθώς και τη διοχέτευση CO2 (διοξειδίου του άνθρακα) επί του πεπτικού σωλήνα για λόγους ασφαλείας σε περίπτωση διάτρησης των ιστών.
Ο ασθενής, καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, παρακολουθείται από αναισθησιολόγο για τη διατήρηση της καταστολής.
Η διαδικασία της ενδοσκοπικής υποβλεννογόνιας διατομής (ESD) χωρίζεται σε 6 στάδια:
- Μαρκάρισμα με ρεύμα θερμοπληξίας με ειδικό μαχαιρίδιο ή καθετήρα Argon Plasma. Το μαρκάρισμα γίνεται περιμετρικά της βλάβης επί υγειών ορίων υπό άμεση όραση με High Definition ενδοσκόπιο και πραγματοποιείται έπειτα από οριοθέτηση της βλάβης με χρωμοενδοσκόπηση.
- Έγχυση ειδικού διαλύματος στον υποβλεννογόνιο χιτώνα με βελόνα σκληροθεραπείας για τη δημιουργία επάρματος.
- Ολική περιφερική βλεννογόνο-τομή με ειδικό μαχαιρίδιο.
- Διατομή επί του χείλους βλεννογόνου – υποβλεννογόνιου χιτώνα με ειδικό μαχαιρίδιο.
- Ολική διατομή σε όλο το πλάτος και μήκος του υποβλεννογόνιου χιτώνα με ειδικό μαχαιρίδιο και en-block (σε ένα τμήμα) εκτομή του νεοπλάσματος.
- Επισκόπηση του τεχνητού έλκους και προφυλακτική αιμόσταση ορατών αγγείων επί του μυϊκού χιτώνα (άμεσα σε βλάβες του εντέρου και μετά από 24 ώρες σε βλάβες του στομάχου).
Πριν την επέμβαση, πραγματοποιείται εκτενής ενημέρωση στον ασθενή σχετικά με τη διαδικασία. Ο γιατρός καθιστά σαφές ότι σε περίπτωση επιπλοκής ενδέχεται να ακολουθήσει ογκολογικό χειρουργείο.
Eνδοσκοπική Yποβλεννογόνιος Διατομή (ESD) – Ένδειξη
Η ενδοσκοπική υποβλεννογόνιο διατομή (ESD) έχει ένδειξη σε περιπτώσεις όπου η βλάβη εντοπίζεται στον βλεννογόνο ή τα ανώτερα στρώματα του υποβλεννογόνιου χιτώνα. Με τη συγκεκριμένη τεχνική πραγματοποιείται αφαίρεση των πρώιμων κακοήθων βλαβών του πεπτικού σωλήνα (οισοφάγος, στομάχι, παχύ έντερο).
Eνδοσκοπική Yποβλεννογόνιος Διατομή (ESD) – Αποτελέσματα
Με την ενδοσκοπική υποβλεννογόνιο διατομή (ESD) τα αποτελέσματα αφορούν στα εξής:
Η κακοήθης βλάβη αφαιρείται οριστικά στο 95% των περιπτώσεων από το στομάχι.
Η κακοήθης βλάβη αφαιρείται οριστικά στο 92,5% από το παχύ έντερο.
Τα ποσοστά υποτροπής κυμαίνονται από 0 έως 1% των περιπτώσεων.
Προσφέρει τη μέγιστη ιστοπαθολογική ανάλυση του κακοήθους ιστού καθώς η βλάβη αφαιρείται σε ένα τμήμα με το μέγιστο βαθύτερο όριο. Έτσι, μας προσφέρει τον ασφαλέστερο τρόπο για να επιτηρούμε μελλοντικά τους ασθενείς σε R0 εκτομή. Επιπλέον, επιτρέπει να τεθούν σαφείς ενδείξεις για ογκολογικό χειρουργείο σε μαζική εις βάθος διήθηση του υποβλεννογόνιου χιτώνα (Τ1b2 στάδιο).
Η ενδοσκοπική υποβλεννογόνιος διατομή (ΕSD), σε σύγκριση με τη συμβατική ενδοσκοπική βλεννογόνια εκτομή (ΕMR-Endoscopic Mucosal Resection) για όλες τις βλάβες πεπτικού σωλήνα, ανεξάρτητα του μεγέθους και θέσης, υπερέχει σημαντικά όσον αφορά στη μείωση πιθανοτήτων υποτροπής.
Η ενδοσκοπική υποβλεννογόνιος διατομή (ESD) είναι αδιαμφισβήτητα πιο αποτελεσματική κλινικά σε σύγκριση με την EMR. Παράλληλα, συνιστά μια ελάχιστα επεμβατική τεχνική σε σχέση με τη χειρουργική θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει μεγαλύτερου βάθους επέμβαση και άρα προκαλεί μεγαλύτερη αιμορραγία, ενώ αυξάνει τις πιθανότητες διάτρησης.
Ο χρόνος της επέμβασης με ενδοσκοπική υποβλεννογόνιο διατομή (ESD) είναι σημαντικά μεγαλύτερος σε σχέση με την EMR (45-400 vs 2-280 λεπτά της ώρας, αντίστοιχα).
Eνδοσκοπική Yποβλεννογόνιος Διατομή (ESD) – Πλεονεκτήματα
Τα πλεονεκτήματα της ενδοσκοπικής υποβλεννογόνιου διατομής (ESD) περιλαμβάνουν τα εξής:
Ελάχιστα επεμβατική διαδικασία συγκριτικά με τη χειρουργική επέμβαση.
Αξιόπιστη ιστοπαθολογική εκτίμηση και σταδιοποίηση του πρώιμου όγκου του πεπτικού συστήματος.
Επιτυχής θεραπευτική εκτομή ολόκληρης της καρκινικής βλάβης (en-block) που αγγίζει τα αντίστοιχα ποσοστά των χειρουργικών επεμβάσεων.
Ελαχιστοποίηση του ποσοστού υποτροπής.
Διαβάστε περισσότερα άρθρα

Διαδερμική Γαστροστομία (PEG)
τοποθέτηση διαδερμικής γαστροστομίας (PEG) αποτελεί μία διαδικασία κατά την οποία δημιουργείται τεχνητή επικοινωνία ανάμεσα στο δέρμα και το στομάχι. Με τη διενέργεια μίας μικρής τομής στην πρόσθια πλευρά του κοιλιακού τοιχώματος, εφαρμόζεται ένας εύκαμπτος σωλήνας (καθετήρας) σίτισης στο στομάχι.

Ενδοσκοπική Κάψουλα VCE
Η ενδοσκοπική κάψουλα είναι η μοναδική μη επεμβατική μέθοδος απεικόνισης και διερεύνησης του λεπτού εντέρου.
Συγκαταλέγεται στις νεότερες απεικονιστικές τεχνικές, έχοντας λάβει έγκριση από τον F.D.A. τον Αύγουστο του 2001. Με τη χρήση της ενδοσκοπικής κάψουλας, έχει βελτιωθεί σημαντικά η δυνατότητα διάγνωσης παθήσεων του λεπτού εντέρου.

Kολονοσκόπηση
Η κολονοσκόπηση είναι μια διαγνωστική και θεραπευτική εξέταση η οποία επιτρέπει στον ιατρό σας να εξετάσει το εσωτερικό τμήμα του παχέος εντέρου (κόλον) και του τελικού ειλεού, δηλαδή του τελικού τμήματος του λεπτού εντέρου. Ο πιο πάνω έλεγχος γίνεται μέσω ενός εύκαμπτου λεπτού σωλήνα ο οποίος ονομάζεται κολονοσκόπιο και έχει πάχος μικρότερο από το δείκτη του χεριού σας.

Γαστροσκόπηση
Η γαστροσκόπηση αποτελεί μία ενδοσκοπική εξέταση με την οποία μπορούμε να ελέγξουμε το εσωτερικό τοίχωμα του οισοφάγου, του στομάχου και του δωδεκαδακτύλου.

ERCP
Η ERCP (Ενδοσκοπική Παλίνδρομη Χολαγγειοπαγκρεατογραφία) αποτελεί εξέταση που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση και αντιμετώπιση παθήσεων των χοληφόρων και του παγκρέατος. Πρόκειται για μια διαδικασία που διενεργείται με τη χρήση του ενδοσκοπίου και της ακτινοσκόπησης.
Τα χοληφόρα συνιστούν το αποχετευτικό σύστημα του ήπατος, μέσω του οποίου απεκκρίνεται η χολή στο δωδεκαδάκτυλο, σε μία περιοχή που ονομάζεται ‘φύμα του Vater’. Παράλληλα, ο παγκρεατικός πόρος παροχετεύει τις χειρουργικές επεμβάσεις που γίνονταν παλαιότερα για τα νοσήματα των χοληφόρων και του παγκρέατος.

Μέθοδος HALO
Περιεχόμενο Τύποι Ποσοστά επιτυχίας Επιπλοκές Γαστρεντερολόγος MD, MSc, FEBGH – Επεμβατικός Ενδοσκόπος Μετεκεπαιδευθείς στην επεμβατική ενδοσκόπηση στο Queen Alexandra Hospital, Ηνωμένο Βασίλειο, Επιμελητής Γαστρεντερολογικής Κλινικής Νοσοκομείου Μητέρα Με εμπειρία...

Καρκίνος του Παχέος Εντέρου
Τα φυσιολογικά ανθρώπινα κύτταρα μεγαλώνουν και πολλαπλασιάζονται ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού. Όταν τα κύτταρα γερνούν, πεθαίνουν και νέα κύτταρα παίρνουν τη θέση τους.
Αυτή η σειρά γεγονότων μερικές φορές αποδιοργανώνεται με αποτέλεσμα, να δημιουργούνται συνεχώς νέα κύτταρα που δεν χρειάζονται και δεν λειτουργούν σωστά ενώ κύτταρα που θα έπρεπε να πεθάνουν, δεν καταστρέφονται. Αυτά τα πλεονάζοντα και συνήθως μη λειτουργικά κύτταρα δημιουργούν μάζες – όγκους που αναπτύσσονται εις βάρος του οργανισμού που τους θρέφει.