
Λάζαρος Βαρυτιμιάδης
Γαστρεντερολόγος MD, MSc, FEBGH – Επεμβατικός Ενδοσκόπος Μετεκεπαιδευθείς στην επεμβατική ενδοσκόπηση στο Queen Alexandra Hospital, Ηνωμένο Βασίλειο, Επιμελητής Γαστρεντερολογικής Κλινικής Νοσοκομείου Μητέρα Με εμπειρία & εξειδίκευση στη διαχείριση ασθενειών του γαστρεντερικού σωλήνα & του ήπατος.
Λέγοντας Οισοφάγος Barrett – Δυσπλασία αναφερόμαστε στην παθολογική αλλαγή (μεταπλασία) των κυττάρων που σχηματίζουν την εσωτερική επικάλυψη (επιθήλιο) του κατώτερου οισοφάγου. Η αιτία αυτής της βλάβης είναι η χρόνια έκθεση στο οξύ του στομάχου. Αυτό συμβαίνει συνήθως λόγω της παλινδρόμησης οξέος από το στομάχι προς τον οισοφάγο. Συμπτώματα:
- Αίσθημα δυσφορίας ή πόνου στο στήθος
- Κάψιμο στο στήθος ή στο λαιμό
- Ξινή ή πικρή γεύση στο στόμα
Τι είναι ο Οισοφάγος Barrett
Ο οισοφάγος Barrett, αποτελεί μια κατάσταση άμυνας του οισοφαγικού επιθηλίου (εσωτερικός χιτώνας του οισοφάγου) μετά από πολύχρονο ερεθισμό λόγω παλινδρόμησης γαστρικού οξέος εντός του οισοφάγου. Ο οισοφάγος για να προστατευθεί από το όξινο περιεχόμενο αλλάζει μορφολογία και αποκτά χαρακτηριστικά βλεννογόνου εντερικού τύπου. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται εντερική μετάπλαση και είναι συνώνυμο με τον όρο οισοφάγος Barrett.
Όσο η γάστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση εμμένει και δεν θεραπεύεται εγκαίρως επιπροστίθενται γενετικές μεταλλάξεις στο μεταπλαστικό επιθήλιο το οποίο δύναται να αποδιοργανωθεί σε μορφολογία και να υποστεί δυσπλαστικές αλλοιώσεις. Σε αυτήν την περίπτωση του δυσπλαστικού οισοφάγου Barrett μπορεί να ξεκινήσει ένας καταρράκτης προκαρκινικών αλλοιώσεων και να οδηγήσει σε ανάπτυξη αδενοκαρκινώματος του οισοφάγου.
Ποια είναι τα συμπτώματα του οισοφάγου Barrett?
Τα συμπτώματα της γάστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης (αίσθημα δυσφορίας ή πόνου στο στήθος, κάψιμο στο στήθος ή στο λαιμό, ξινή ή πικρή γεύση στο στόμα), είναι αυτά τα οποία συνήθως προηγούνται της δημιουργίας του οισοφάγου Barrett. Παρόλα αυτά στο 40% των περιπτώσεων αλλά και σε προχωρημένες περιπτώσεις δυσπλαστικού Barrett ή ακόμα και όταν έχει αναπτυχθεί αδενοκαρκίνωμα του οισοφάγου δεν υπάρχει συμπτωματολογία παλινδρόμησης.
Η Αμερικάνικη Γαστρεντερολογική εταιρεία προτείνει τον ενδοσκοπικό έλεγχο ασθενών με συγκεκριμένους παράγοντες ανάπτυξης οισοφάγου Barrett όπως είναι: ηλικία >50ετων, άντρες λευκούς με αυξημένο βάρος, συμπτώματα χρόνιας γάστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης και συνυπάρχουσα διαφραγματοκήλη.
Πως γίνεται η διάγνωση του οισοφάγου Barrett?
H διάγνωση του οισοφάγου Barrett είναι ιστολογική, δηλαδή χρειάζεται βιοψία του οισοφάγου από συγκεκριμένα σημεία υπό ενδοσκοπική καθοδήγηση. Η ενδοσκοπική εικόνα του οισοφάγου είναι αυτή που θέτει τα κριτήρια για ανάγκη λήψης βιοψίας καθώς η ενδοσκοπική εικόνα του οισοφάγου Barrett είναι χαρακτηριστική (Εικόνα 1). Οι περιοχές λήψης των βιοψιών ακολουθούν συγκεκριμένο πρωτόκολλο σε αριθμό και στα σημεία που πρέπει να ληφθούν ώστε να ελαχιστοποιείται η εσφαλμένη διάγνωση και αλλά και να καθορίζεται με ακρίβεια η σοβαρότητα και ο βαθμός τυχόν δυσπλαστικών αλλοιώσεων. Τυχαίες βιοψίες δύναται να υποδιαγνώσουν τη σοβαρότητα αλλοιώσεων σε οισοφάγο Barrett καθώς οι δυσπλαστικές περιοχές τείνουν να κατέχουν εστιακή παρά διάχυτη ανάπτυξη.
Ποια είναι η θεραπεία του οισοφάγου Barrett?
Η θεραπεία του οισοφάγου Βarrett αλλά και το είδος αυτής εξατομικεύεται με βάση την ύπαρξη δυσπλασίας, το βαθμό αυτής, το μήκος και την κατανομή του οισοφάγου Barrett, την ύπαρξη ενδοβλεννογόνιου καρκίνου ή διηθητικού αδενοκαρκινώματος σε έδαφος οισοφάγου Barrett. Είναι σημαντική, όπως προαναφέρθηκε, η χρήση ενδοσκοπίων υψηλής ευκρίνειας στη χαρτογράφηση της μορφολογίας του οισοφάγου Barrett για τη λήψη στοχευμένων βιοψιών πέραν από τη χρήση των πρωτοκόλλων συστηματικών βιοψιών για να καθοριστεί η κατάλληλη θεραπευτική προσέγγιση που αφορά ενδοσκοπικές ή χειρουργικές μεθόδους.
Τα νεότερα δεδομένα δείχνουν ότι ασθενείς με οισοφάγο Barrett χωρίς δυσπλαστικές αλλοιώσεις δεν χρειάζονται αμιγή θεραπεία του οισοφάγου Barrett, αλλά θεραπεία του αιτίου που είναι η γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση. Η θεραπεία είναι είτε φαρμακευτική είτε χειρουργική αν συνυπάρχουν ανατομικές προϋποθέσεις παλινδρόμησης (πχ διαφραγματοκήλη). Παρόλα αυτά όμως, σε ειδικές περιπτώσεις μεγάλου μήκους οισοφάγου Βarrett αλλά και οικογενειακού ιστορικού αδενοκαρκινώματος οισοφάγου μπορεί να προταθεί θεραπεία του Barrett με ενδοσκοπικές θερμικές μεθόδους, όπως η ενδοσκοπική εφαρμογή ραδιοσυχνοτήτων – RFA (radiofrequency ablation). Αυτό που έχει σημασία είναι η ενδοσκοπική παρακολούθηση των ασθενών που με βάση το μήκος του οισοφάγου Barrett μπορεί να κυμαίνεται από 2 έως και 5 έτη. Ο ετήσιος κίνδυνος ανάπτυξης αδενοκαρκινώματος σε έδαφος οισοφάγου Barrett είναι κάτω του 0.5%, δηλαδή λιγότεροι από 1 στους 200 ασθενείς δύναται να αναπτύξει καρκίνο κάθε έτος, ποσοστό εξαιρετικά χαμηλό που να δικαιολογεί συχνή ενδοσκοπική επιτήρηση.
Σε περίπτωση δυσπλασίας χαμηλόβαθμης ή υψηλόβαθμης η ενδοσκοπική θεραπεία είναι επιβεβλημένη αν αυτές επιβεβαιωθούν ιστοπαθολογικά από εξειδικευμένο παθολογοανατόμο. Το είδος της ενδοσκοπικής θεραπείας περιλαμβάνει πολλές φορές συνδυασμό ενδοσκοπικών μεθόδων με βάση τον χαρακτηρισμό των βλαβών επί του οισοφάγου Barrett. Oποιαδήποτε ορατή περιοχή επί του οισοφάγου Barrett (όζος, ανώμαλη διαμόρφωση) πρέπει να αφαιρείται ενδοσκοπικά ώστε να αξιολογείται τυχόν καρκινική εξαλλαγή.
Οι ενδοσκοπικές μέθοδοι περιλαμβάνουν είτε θερμοπηξία/κατάλυση, χωρίς εκτομή του δυσπλαστικού Barrett, με θερμικές μεθόδους όπως ραδιοσυχνότητες (Halo σύστημα) ή Αrgon Plasma ή/και εκτομή των χαρακτηρισμένων βλαβών με βλεννογόνια εκτομή (ΕΜR, EMR-L, EMR-C) ή ενδοσκοπική υποβλεννογόνια διατομή (ESD) για την ακριβή ιστοπαθολογική τεκμηρίωση.
Διαβάστε περισσότερα άρθρα

Ενδοσκοπική Πολυποδεκτομή
Η ενδοσκοπική πολυποδεκτομή εφαρμόζεται για την αφαίρεση των πολυπόδων που βρίσκονται στον πεπτικό σωλήνα (στομάχι και παχύ έντερο), στοχεύοντας στην αποτροπή εξαλλαγής σε κακοήθεια. Η διαδικασία πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια της γαστροσκόπησης ή κολονοσκόπησης και αφορά σε μια ελάχιστης επεμβατικότητας πρακτική.

Διαδερμική Γαστροστομία (PEG)
τοποθέτηση διαδερμικής γαστροστομίας (PEG) αποτελεί μία διαδικασία κατά την οποία δημιουργείται τεχνητή επικοινωνία ανάμεσα στο δέρμα και το στομάχι. Με τη διενέργεια μίας μικρής τομής στην πρόσθια πλευρά του κοιλιακού τοιχώματος, εφαρμόζεται ένας εύκαμπτος σωλήνας (καθετήρας) σίτισης στο στομάχι.

Ενδοσκοπική Κάψουλα VCE
Η ενδοσκοπική κάψουλα είναι η μοναδική μη επεμβατική μέθοδος απεικόνισης και διερεύνησης του λεπτού εντέρου.
Συγκαταλέγεται στις νεότερες απεικονιστικές τεχνικές, έχοντας λάβει έγκριση από τον F.D.A. τον Αύγουστο του 2001. Με τη χρήση της ενδοσκοπικής κάψουλας, έχει βελτιωθεί σημαντικά η δυνατότητα διάγνωσης παθήσεων του λεπτού εντέρου.

Kολονοσκόπηση
Η κολονοσκόπηση είναι μια διαγνωστική και θεραπευτική εξέταση η οποία επιτρέπει στον ιατρό σας να εξετάσει το εσωτερικό τμήμα του παχέος εντέρου (κόλον) και του τελικού ειλεού, δηλαδή του τελικού τμήματος του λεπτού εντέρου. Ο πιο πάνω έλεγχος γίνεται μέσω ενός εύκαμπτου λεπτού σωλήνα ο οποίος ονομάζεται κολονοσκόπιο και έχει πάχος μικρότερο από το δείκτη του χεριού σας.

Γαστροσκόπηση
Η γαστροσκόπηση αποτελεί μία ενδοσκοπική εξέταση με την οποία μπορούμε να ελέγξουμε το εσωτερικό τοίχωμα του οισοφάγου, του στομάχου και του δωδεκαδακτύλου.

ERCP
Η ERCP (Ενδοσκοπική Παλίνδρομη Χολαγγειοπαγκρεατογραφία) αποτελεί εξέταση που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση και αντιμετώπιση παθήσεων των χοληφόρων και του παγκρέατος. Πρόκειται για μια διαδικασία που διενεργείται με τη χρήση του ενδοσκοπίου και της ακτινοσκόπησης.
Τα χοληφόρα συνιστούν το αποχετευτικό σύστημα του ήπατος, μέσω του οποίου απεκκρίνεται η χολή στο δωδεκαδάκτυλο, σε μία περιοχή που ονομάζεται ‘φύμα του Vater’. Παράλληλα, ο παγκρεατικός πόρος παροχετεύει τις χειρουργικές επεμβάσεις που γίνονταν παλαιότερα για τα νοσήματα των χοληφόρων και του παγκρέατος.

Μέθοδος HALO
Περιεχόμενο Τύποι Ποσοστά επιτυχίας Επιπλοκές Γαστρεντερολόγος MD, MSc, FEBGH – Επεμβατικός Ενδοσκόπος Μετεκεπαιδευθείς στην επεμβατική ενδοσκόπηση στο Queen Alexandra Hospital, Ηνωμένο Βασίλειο, Επιμελητής Γαστρεντερολογικής Κλινικής Νοσοκομείου Μητέρα Με εμπειρία...

Καρκίνος του Παχέος Εντέρου
Τα φυσιολογικά ανθρώπινα κύτταρα μεγαλώνουν και πολλαπλασιάζονται ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού. Όταν τα κύτταρα γερνούν, πεθαίνουν και νέα κύτταρα παίρνουν τη θέση τους.
Αυτή η σειρά γεγονότων μερικές φορές αποδιοργανώνεται με αποτέλεσμα, να δημιουργούνται συνεχώς νέα κύτταρα που δεν χρειάζονται και δεν λειτουργούν σωστά ενώ κύτταρα που θα έπρεπε να πεθάνουν, δεν καταστρέφονται. Αυτά τα πλεονάζοντα και συνήθως μη λειτουργικά κύτταρα δημιουργούν μάζες – όγκους που αναπτύσσονται εις βάρος του οργανισμού που τους θρέφει.